Beton jest materiałem bardzo trwałym. Dlatego między innymi jest wykorzystywany do produkcji betonowych posadzek przemysłowych. Ta trwałość daje również kapitalne możliwości renowacji posadzek, ich napraw i regeneracji.
Kiedy decydować się na renowację posadzki betowej?
Posadzki betonowe są bardzo trwałe, ale nie są wieczne. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na ślady ich zużycia. Posadzka przemysłowa jest najbardziej narażoną powierzchnią na różnego rodzaju czynniki: ruch pieszy, ruch kołowy, przesuwanie palet czy surowców po powierzchni, a także oddziaływanie wody czy agresję chemiczną.
Na początku stan posadzki jest bardzo dobry, bo skutecznie opiera się ona tym szkodliwym czynnikom. Przychodzi jednak taki moment, gdy elementy ścierające zaczynają naruszać jej strukturę. Wtedy też jest ostatni dzwonek, aby podjąć działania regeneracyjne. Na tym etapie można wykonać renowacje posadzki za stosunkowo nieduże pieniądze.
Jeżeli prześpimy ten moment, gdy posadzka betonowa zaczyna się otwierać, to późniejsza regeneracja posadzki może obciągnąć za sobą dodatkowe, wyższe koszty. Pylenie i powolne wycieranie się posadzki to znak, że należy podjąć działania zaradcze.
Jakie metody regeneracji posadzek betonowych mamy do wyboru?
Renowacja posadzki betonowej przez polimeryzację
Pierwszą z nich jest polimeryzacja, czyli gruntowne umycie posadzki betonowej i ułożenie kilku cienkich warstw preparatu zabezpieczającego na bazie polimerów. Choć warstwa ochronna jest cienka, to dość wytrzymała.
Skutecznie powstrzymuje posadzki przed pyleniem i zabezpiecza je przed wpływami czynników mechanicznych. Polimeryzacja jest podstawową metodą konserwacji betonu posadzkowego. Może wydłużyć czas bezawaryjnej eksploatacji posadzki betonowej nawet o kilka lat i powstrzymać posadzkę od szybkiej degradacji.
Polerowany beton to świetna metoda renowacji posadzek
Drugą metodą jest polerownie betonu, czyli obróbka mechaniczna i chemiczna posadzek przemysłowych. Możemy ją zastosować wtedy, gdy polimeryzacja nie przyniesie już założonego przez inwestora efektu, aż po moment, gdy posadzka a jest mocno wytarta, natomiast dalej równa, zwarta i mocna.
Warto dodać, że przytłaczająca większość posadzek przemysłowych w Polsce to posadzki utwardzone powierzchniowo. W tym celu używa się suchych posypek utwardzających DST. Zwykle warstwa wtartej posypki, składającej się głównie z twardych kruszyw stanowi około 2 mm grubości posadzki. To czyni ją bardzo twardą i daje możliwości kilkukrotnego szlifowania i polerowania betonu, zanim dostaniemy się do betonu bez posypki.
Polerowany beton ma wiele zalet. Jest tańszy niż najtańsza posadzka żywiczna. Można go wykonywać partiami. Można oddawać obszary posadzki wykonanej „na gotowo” w ciągu jednego dnia, co daje kapitalne możliwości naprawcze w wielkopowierzchniowych obiektach na ruchu. Bez zakłócania procesów biznesowych na tych obiektach produkcyjnych czy magazynowych.
Sprawdzi się na dużych powierzchniach i średnich halach przemysłowych.
Polerowanie betonu nadaje posadzkom estetyczny wygląd. Proces polerowania i impregnacji podnosi powierzchniową wytrzymałość podłoża i pomaga wytrzymać duże obciążenia. Można regenerować posadzki tylko tam, gdzie jest największy ruch, czyli np. w ciągach komunikacyjnych.
Niestety, polerując beton poprawiamy beton, który ma inwestor. Oznacza to, że podnosimy parametry istniejącej posadzki. Choć ubytki można uzupełnić, a pęknięcia skleić, to będą one jednak widoczne.
Posadzki żywiczne to również renowacja posadzki betonowej
Trzecia metoda, to wykonanie nowej posadzki – odpornej warstwy żywicznej. Ta renowacja posadzki ma zastosowanie, gdy zmieniły się wymagania co do obiektu i posadzka betonowa to już za mało.
Albo gdy posadzka betonowa jest mocno zaplamiona czy zaolejona. Takiej powierzchni nie da się polerować bez usunięcia śladów po oleju, ponieważ wniknął on wgłęb struktury betonu. Nie ma możliwości usunięcia plamy, można ją tylko zakryć.
Kolejnym przypadkiem jest trwałe, strukturalne uszkodzenie powierzchni posadzki. W takich przypadkach trzeba powierzchnię naprawić i wykonać nową posadzkę z żywicy.
Posadzki żywiczne charakteryzują się wysoką odpornością i mogą posłużyć nam długie lata.
Taką naprawę rozpoczynamy od naprawy ubytków, większych nierówności i sklejania grubszych pęknięć. Kolejny krok to szlifowanie betonu z użyciem szlifierki planetarnej i gruntowanie powierzchni. Na zagruntowaną powierzchnię układamy właściwą posadzkę żywiczną. Czy jest to posadzka malowana, czy rozlewana, czy sypana piaskiem kwarcowym czy też zacierana.
W zdecydowanej większości przypadków ostatnim krokiem takiej naprawy jest odtworzenie dylatacji nacinanych.
Naprawa posadzki betonowej cienkowarstwową masą naprawczą
Metodą alternatywną dla posadzki żywicznej, może być wykonanie nowej warstwy wierzchniej ze specjalistycznej, cienkowarstwowej masy przemysłowej. Trzeba jednak pamiętać, że jest to dalej posadzka mineralna ze wszystkimi plusami i minusami.
Stosuje się ją zwykle, gdy podłoże jest mocno zniszczone. Na nic w takich przypadkach próby malowania betonu, czy zastosowanie żywic epoksydowych. Tu potrzeba warstwy wyrównawczej.
Czasem jednak nie warto powtarzać posadzki mineralnej i przy naprawie posadzki wybrać jednak posadzkę żywiczną. Jest to posadzka o znacznie lepszych parametrach odporności chemicznej niż beton. A niektóre jej rodzaje nie ustępują w odporności na ścieranie posadzkom betonowym.
Naprawa z użyciem mas naprawczych polega na odpowiednim przygotowaniu powierzchni – zwykle przez frezowanie. Trzeba bardzo mocno rozwinąć powierzchnię betonu, aby masa miała się do czego zakotwić.
Faza druga to niwelowanie podłoża z wykorzystaniem kołków dystansujących, aby łatwiej było ułożyć masę w poziomie. Większość tych mas jest samopoziomująca tylko z nazwy. Tak naprawdę trzeba je ułożyć i pomóc im się „rozpłynąć”.
Kolejny krok to gruntowanie podłoża gruntem dyspersyjnym, który nie pozwoli, aby podłoże betonowe podciągnęło zbyt szybko wodę z masy i aby oba materiał mogły się trwale połączyć.
Kolejny etap to ułożenie masy, jej niwelowanie do wcześniej ustawionych kołków i jej odpowietrzenie. Tego typu materiał w trakcie mieszania dość mocno się napowietrza. Aby uniknąć pęcherzy w gotowej posadzce trzeba się tego powietrza pozbyć.
Po ułożeniu masy trzeba ją pielęgnować – czyli zamknąć od góry materiałem powłokowym, który zapobiegnie gwałtownemu odparowaniu wilgoci i pojawieniu się pęknięć skurczowych w posadzce. Nie można temu zjawisku zapobiec w 100% (skurcz materiału), ale można je znacznie ograniczyć.
Niektóre preparaty pielęgnacyjne pomagają też poprawić właściwości użytkowe posadzki, bo warstwa ochronna którą tworzą na wierzchu posadzki bywa dość odporna na ścieranie.
Podsumowanie
Jest wiele metod renowacji posadzek przemysłowych. Za każdym razem trzeba wybrać metodę odpowiednią do stanu posadzki betonowej, jej przeznaczenia, oczekiwań inwestora, jego budżetu i warunków które panują na obiekcie.
Ponieważ wachlarz technologii jest szeroki to naprawa posadzki betonowej nie powinna sprawiać problemu. Warto przed planowanym remontem wykonać audyt posadzki, aby móc podjąć najlepszą możliwą decyzję co do wyboru technologii i wykonawcy.
Masz pytania dotyczące renowacji posadzek betonowych?
Skontaktuj się z naszymi specjalistami: Zadzwoń do nas – 793 555 616 lub wypełnij formularz kontaktowy: